Marisa, unha doutora recentemente xubilada, decide viaxar como voluntaria a un campo de refuxiados grego onde, ao seu parecer, precisan xente exactamente coma ela. Ao chegar alí, evidénciase que non ten nada que ver cos demais. Cando coñece ao pequeno Ahmed, os límites entre a necesidade de coidar e de sentirse útil vanse desdibuxando.